Je leest het goed.
Wat ben je voor een charlatan dacht ik vroeger. Hoe kun je zo blij zijn geweest met je dieet en weer aangekomen zijn. Hoe ga je dat de wereld uitleggen?
Ik hoef niemand wat uit te leggen en jij dus ook niet.
Newsflash: Je gewicht fluctueert continu.
Niemand (vooral wij vrouwen niet) is continu, in iedere levensfase, in ieder jaargetijde, op ieder moment in hun cyclus, op ieder moment van de dag, even zwaar.
Als dat wel zo is ben je dood. Ja, dood!
Dus een prachtig moment om even te vieren dat je er nog bent. Dat is de ene reden dat ik dit met je deel. Maar minstens zo belangrijk is dat je je gaat realiseren dat het logisch is dat je gewicht fluctueert:
- Misschien heb je gisteren wat zwaarder getafeld. (aan iedere gram koolhydraten die je eet blijft 4 gram water plakken. Die plas je echt wel weer uit, maar tot die tijd draag je het gewicht er van mee.)
- Of heb je nog geen grote boodschap gedaan.
- Het kan ook zijn dat je een lange tijd stress hebt ervaren en je nu tot rust komt. zelfs dat kun je even wat aankomen. (wanneer je stress hebt gaat alle aandacht naar overleven. Verbranding en spijsvertering hoort daar niet bij. Het eten wat dan binnenkomt wordt dan snel opgeslagen als vet. Zelfs al eet je nog zo gezond.)
- En zo zijn er nog een aantal redenen. Het kan zelfs zo zijn dat je weegschaal op een andere plek staat en hierdoor een ander gewicht aangeeft. Ja, en dan te bedenken dat jij dit apparaat zoveel macht geeft. 😪
Allemaal niet gek dus dat we de ene keer wat zwaarder zijn dan de andere, allemaal menselijk. Die kilo’s kan je ook zo weer kwijt zijn….mits je er niet te zwaar aan tilt.
Want iedere keer dat je jezelf veroordeelt:
- Had ik maar niet dat 3e glas sangria genomen...
- Ik wist wel dat ik meer had moet sporten...
- Ik ben echt een watje zonder ruggengraat...
- Dit is het begin van het einde....
- Enzovoort...
Zorg je ervoor dat er kilo’s bijkomen. Om je vervolgens nog rotter te voelen en jezelf nog harder aan te pakken in woorden en daden.
Ik zal het je vertellen. Omdat wanneer je jezelf zo straft, zo veroordeelt, zo negeert, zo afbeult, je lijf gaat vragen om een verzetje. Niemand zit er namelijk op te wachten om zo’n leven te leiden. En de kortste route naar dat verzetje is dan een flinke zak winegums.
De drang is dan zelfs zo groot dat je het niet meer zo nauw neemt en zelfs kiest voor de gele en oranje, die niet eens zo lekker zijn smaken.
Je bent niet zwak
Dat je naar die craving grijpt maakt je geen zwakkeling of een prutser, maar iemand die wat meer goedkeuring en begrip kan gebruiken. Iemand die het fijn zou vinden om menselijk behandeld te worden.
Iemand die ook in het heetst van de strijd geliefd is en dan niet bij het grof vuil wordt gezet omdat er opeens een kilo bij is gekomen (En al is het 1, 10 of 100 kilo, dat maakt geen verschil, dus zo makkelijk kom je er niet vanaf).
Dus stop met aankomen door je te realiseren dat je mens bent en dit er dus bij hoort. Jij kan het in toom houden. Niet door jezelf de winegums te ontzeggen, maar door te zien wat er echt achter je gewicht zit.
Wat zit er achter jouw gewicht?